Call Me By Your Name by Luca Guadagnino

Call Me by Your Name or a vanilla overdoze

the կարճ

Եթե ծայրահեղ հոմոֆոբ չեք ու Եվրոպան սիրում եք կհավանեք

the երկար

Ստեղ spoiler-ներ կան, առանց դրա չեմ կարա, բայց նենցա, որ էս կինոն անտագոնիստ/ընդդիմական ուժ չունի ու նենց չի վերջում եսիմինչ ա լինում, ուղիղ գիծ ա, նենց, որ շատ ֆատալ չեն spoiler-ները, տակ շտօ սկսեմ`

Ես չեմ հավանել, բայց սա երևի իմ ամենասուբյեկտիվ կարծիք / ռեվյուն ա..
լրիվ կարամ հասկանամ ինչի ու, որ մարդիկ են հավանել ու թե ինչի ա ռեյթինգը էսքան բարձր,
ուղակի սենց բաները իմը չեն ու չէ, ես հոմոֆոբ չեմ, գլխավոր 2 տղերքից լյուբոյի տեղը աղջիկ լիներ մեկա չէի հավանելու, ինձ օբշի ատմասֆեռան դուր չեկավ

too romantic and vanilla for my taste 🙄

Նայելուց հա մտքումս էս բառերն էին պտտվում ու ոնց էի զգում, որ հենց էդ բառերով են բոլորը նկարագրելու էս կինոն ու տհաճ էր

<պարուրվել, նուրբ, ջերմ, հոգի, երջանկություն, սեր, կյանք, sun-kissed Italy, apricot, innocent, նուրբ, նուրբ, նուրբ, նուրբ, նուրբ> 😐

P.S. “նուրբ” բառը երևի իմ ամենաչսիրած բառնա բոլոր լեզուներով.. շատ վատ ձևով վանումա, ոնց որ հայհոյանք լինի 😃

P.S.S.

ԱՀԱՎՈՐ դուրս չեկավ վերջին հայր-և-որդի դիալոգը, որը բոլորը էդքան առանձնացնում են ու պաշտում
բայց կարար բավականին ադեկվատ ու լավը լիներ, եթե էն ֆատալ սխալը չլիներ, երբ հայրը փոխանակ ասեր, որ ամեն ինչ հասկանում ու ընդունում ա, նորմալ ա, սերը մնումա սեր, հենա ես ու մայրդ էլ ենք դա զգացել ու զգում (ահավոր լավն էր ծնողների քիմիան btw), ասեց` քոնը ավելի լավն էր ու ուժեղ ու ճիշտ ու վեհ քան ես երբեևէ զգացել եմ 😑
ասենք ի՞նչի ես տենց բան ասում, ո՞վ դա որոշեց, տենց բաները չեն համեմատվում, ամբողջ լեգիտիմությունը ասածների գցեց դրանով
շատ շատ շատ սխալ էր էս մոտեցումը որպես ծնող, չգիտեմ, չդզեց

Որպես experience էլ, էլի շատ սուբյեկտիվա, բայց ինձ չդզեց, ես Եվրոպան չեմ սիրում