Dunkirk by Christopher Nolan

Dunkirk: overhyped mess or a brilliant VR experience?

the կարճ

եկեք մի պահ մի կողմ դնենք Nolan-ին, Tom Hardy-ին, Hanz Zimmer-ին ու դատենք սառը`

ֆիլմը experience անելու երկու եղանակ կա
1. որպես ֆիլմ
2. որպես վիրտուալ իրականություն

Որպես ֆիլմը ինքը ձանձրալիա, character-ներ չկան, ոչ մեկի մասին առանձնապես care չես անում, բոլորը նույն հաշիվ են ու, եթե դերասաններն էլ միայն անհայտ լինեին ընդհանրապես չէիր տարբերի ով ով էր, ինչ էր, ինչի էր.. Ոչ մի քաշող, ձգող, պահող story չկար: Ավելին ` PG — 13 էր այսինքն արյուն էլ սկի չկար

Որպես VR experience իմ համար շքեղ էր, ահավոր ցածր, մինչև դժողք հասնող սպասումներով եմ նայել ու ինձ պահեց, ես ընդեղ էի, ես ոչ մեկի անունը չգիտեի, ես չէի խոսում, ոչ մեկ չէր խոսում, ուղակի փորձում էինք ողջ մնալ, ոչ մի հետաքրքիր բան չէինք անում, ոչ մի արտասովոր բան (բացի նրանից, որ ամեն վայրկյան կարաինք մեռնեինք) չէր կատարվում, մենք ուղակի տուն էինք ուզում
Ու էս VR experience — ը ես երբեք չեմ ուզի կրկնեմ

the երկար

ի՞նչ երկար
ստեղ երկարը անիմաստա