Gifted by Marc Webb

Gifted or a feel-good marvel

Շատ լավնա

Ինչքան էլ մենք օսկարներ տանք մութ, խորը, եվրեյագեյասեւական կինոներին, Richard Linklater-ի Jim Jarmush-ի Gaspar Noe-ի ֆիլմերի իկինոդիտումներ կազմակերպենք, ինքնահաստատվենք Terrence Malick-ի, Lars von Trier-ի կինոները հասկանալու վրա, համարենք Andrey Zvyagintsev-ին ռուսական ժամանակակից կինեմատոգրաֆի auteur, միեւնույննա at the end of the day մենք բոլորս սկսելենք կինոն սիրել 7–8 տարեկանում, երբ նայում էինք ԼԱՎ կինոներ, ոչ “խորը”, “մտածելու” այլ լավ, հուզվում էինք, վերանայում ու սիրահարվում։

Քիչ կինո նայողները շատ կինո նայողների նկատմամբ մի առավելություն ունեն՝ իրանք մի քիչ ավելի չեսնի են իրանց հետ ու զուտ քանակի քչության պատճառով դեռ սիրում ու առանձնացնում են սենց կինոներ։ Շատ նայողները ավելին են միշտ պահանջում՝ բայց կա շատ նուրբ գիծ լավ ու վատ կինոյի մեջ ու շատ հաճախ էդ “ավելին” ուզելով չես ջոկում էդ գիծը անցավ ու սա արդեն վատ կինոյա՝ ես ուղակի չեմ նկատում, թե դեռ լավնա։

Gifted-ը շատ լավ կինոյա, սենց բաներ պետքա շատ նկարեն՝ կինոն վերջիվերջո entertainment ա ու պետքա հաճելի լինի։ Ոչ մի թերություն չես կարում գտնես սենց ֆիլմերում։ Մալադեց