The Favourite by Yorgos Lanthimos

The Favourite or արթհաուսյան չկինոների մեջ՝ կինո

Իմ համար կինոն չի կարա լինի շատ լավը եթե այն չես ուզում վերանայես։
Արթհաուսը սովորաբար՝ չես ուզում, կապ չունի լավը թե վատը։
Այսինքն մաթեմատիկորեն արթհաուսը իմ համար չի կարա լինի շատ լավը։

Բայց ինչեւէ։ Yorgos Lanthimos-ը շաաաաատ տաղանդավոր հույն ռեժիսորա։
Ու չնայած նրան որ իր բոլոր կինոները արթհաուս են (Kynodontas 2009, The Lobster 2015, The Killing of a Sacred Deer 2017), բոլորը նայվում են ու նայվել են։ Արթհաուսի իմ ամենաչսիրած կետը, երբ it takes itself too seriously՝ ծիպա քչերդ կաք էնքան որ ջոկեք ինձ, ես շատ վեհ ու խորը creation եմ, ատեք կամ գժվեք իմ համար, քննարկեք ինձ՝ ես այլ եմ։
The Favourite-ը տենցը չէր, ուներ ուժեղ հումոր ու ինքը իրան ծաղրում էր։ Հենց դրա համար իրան պետք ա նայել։ Երեւի մեկ էլ միգուցե նրա համար որ 10 Oscar-ի նոմինացիա ունի ու ինչքան էլ Oscar-ը զիբիլա ու բոլորս գիտենք դա, մեկա նայում ենք ու մեկա մայիսին մտածելու եք “չդնեմ էս տարվա Օսկարի կինոները նայեմ” ու նայելու եք։ So հիմա նայեք։

Լավն էր All About Eve-ին արվող ատսիլկեքը՝ dilemmas of existentialism and such. Young ones will prevail. Նորերը ընդդեմ հների։

Դզում ա, որ 3 կանայք էին lead. Տենց քիչ ա լինում։ 3 շատ ուժեղ կերպարներ` ամենաուժեղ դերասանների կատարմամբ։ Դերասանականը իրոք վիսշիյ պիլոտաժ էր։Օպերատրականից էդ constant fisheye չէր դզում մենակ։

Ոնց հասկանում եմ՝ էս տարի ես շատ լավ կինո չեմ նայելու :(