The Newsroom by HBO

Guilty Pleasure LVL God ❤️

Մի հատ չափազանց պոպուլյար վիդեո կա youtube-ում՝ The Most Honest Three Minutes In Television History վեռնագրով։ Մի ժամանակ իրան ահավոր շատ էին share անում ու լիքը մարդ նայելա էդ, բայց շատ քչերն են նայել էդ սերիալը։ Դրվագը ստորեւ՝

America’s not the greatest country in the world

Ես նայել եմ էս սցենան մի քանի անգամ ու դզելա բայց սկի չեմ մտածել նայել սերիալը մինչեւ վերջերս ընկերներիցս մեկը կարծիք հարցրեց։ Ես էլ մտածեցի եւ իրոք, why not give it a try 🤷🏻‍♀️. Միքիչ ուսումնասիրեցի ու պարզվեց creator-ը ու writer-ը Aaron Sorkin-նա ում գրած բարուրի երգը սկի ես կկարդամ եթե երբեւէ որոշի գրել։ Իրա բոլոր կինոները նայել եմ ու մեռնում եմ դիալոգների համար։ Էս մարդը աստված ա։ A Few Good Men, Social Network, Steve Jobs, Molly’s Game. 😩❤️😩

Ավելին՝ սերիալը ընդհամենը 25 էպիզոդա։

Տակ վոտ։ Սա ամենաguilty pleasure ա։ Դինամիկան մահ ա, դիալոգները, մոնոլոգները օրգազմիկ 😍 (sorry) իսկ դերասանականը փռթում թափումա։ Նոր վերջացրեցի նայելը ու ահավոր տխուր եմ։ Երեւի երրորդ սերիալնա սաղ նայածներիցս որ genuinely տխուր եմ որ վերջացավ։ Որ սցենաներ եմ վերանայում, որ էպիզոդներ կան մի քանի անգամ եմ նայել, որ կապվել եմ կերպարներին, իրանց հետ ուրախացել եմ։ Ես ինձ համարում եմ բավականին ադեկվատ, եքա 24 տարեկան անձնավորություն 😑 բայց երեկ գիշերը երեքին գոռում էի ուրախությունից ու սա ադեկվատ չի ու շատ քիչ կինո կարա ինձ հասցնի սենց էմոցիաների (չնայած եթե հարցնեք ընկերներիս՝ կասեն իմ հետ ամեն կինո նայելն ա սենց 😑).

Բայց ես գիտեմ ինչի են Newsroom-ը էդքան շուտ ավարտել։ Ինքը ամեն ինչ էր։ Իսկ տենց չի կարելի, դու պետքա կամ մի բան լինես կամ այլ։ Ինքը ընտիր էր բայց ոչ ահավոր լուրջ ու “որակով” ոնց House of Cards, ոչ էդքան մասսայական ու ռեյթինգային ոնց Game of Thrones։ Պահի տակ չես հասկանում սա լուրջ լրատվական կյանքի մասին սերիալա թե մելոդրամա, թե կոմեդիա ու էդ նեղելա շատերին։

Ոչ ինձ ու ես հաստատ իրան լիքը վերանայելու եմ։

Ասենք ստեղ կարան ահավոր լուրջ խոսակցություն տանեն ահավոր լուրջ թեմայով, մեկ էլ թե բա՝
- What the hell happened to her hair?🤔

կամ վիճեն իրար հետ մեկ էլ՝
- How much time do I have to formulate a comeback?
կամ՝
- It sounded like a good line

կամ մեկը մյուսին մոտավոր երեք րոպե համոզի ինչ-որ բան անել շատ լուրջ դեմքով, մել էլ՝
- lalalal համոզել համոզել lalalalalala, no don’t do it, it doesn’t make any sense ու ֆռա գնա 🤷🏻‍♀️

կամ սենց դիալոգ՝
- How was your weekend?
- It was good until I saw titanic for the first time

կամ սենց՝
- Do we know if it’s a boy or a girl?
- Yeah there’s a good chance it’s gonna be one of those two

Կամ անտանելի լուրջ criminal case քննարկելու ընթացքում մեկ էլ սկսեն հաշվել Սանտայի եղնիկներին որտև մեկը անալոգիա էր արել

Գժանոցա։ Սենց դիալոգներ շատ քիչ են լինում մարդկանց մեջ, ու տարօրինակորեն հենց սրանք իմ համար կերպարներին սարքեցին ավելի իրական ու մարդկային։ Մաքսիմալ նեադկվատ էին իրանց պահում պահի տակ, կոմիկ, ոչ իրական, զգացվում էր մի մարդա գրել բոլոր կերպարներին, բայց մեկա իմ համար enjoyable էր։ Ստեղ համարյա ամեն էպիզոդ ու ամեն սցենա quotable ա ու ուզում էի ինչ-որ սցենաներ փոսթեի բայց ջոկեցի որ ամբողջը պտի ստեղ գցեմ։

Romance part:

Ես շատ եմ լսել իմ մասին որ ահավոր ոչ ռոմանտիկ եմ, մաքսիմալ հեռու եմ տենց բաներից ու մեկ-մեկ, շատ մեկ-մեկ լրիվ հակառակը։ Տակ վոտ ճիշտը էնա որ իրականում ես երեւի եմ, բայց միքիչ այլ ֆորմատով։ Ի՞նչ ֆորմատով։ Newsroom-ի ֆորմատով։

I legit ship Will & Mackenzie, Don & Sloan ❤

բեսամթ չդզեց որ պրծավ, ես դեռ տենց մի 5 սեզոն կնայեի 😩